De naam Volvo heeft nog steeds een zekere cachet bij het grote publiek, dus het kan door sommigen nog steeds als een luxemerk worden beschouwd, maar percepties verkopen geen auto's als de bottom line hoge kosten en lagere niveaus van *echte* luxe (soepele materialen, boterzachte rijervaring, geweldige schakelaars, stille HVAC-ventilatoren, stille ruitenwissers, minimale geluidshinder van andere weggebruikers of regen, bijna stilte op de snelweg en over hobbels, huidige infotainmentsystemen, soepele rijkwaliteit, intuĂŻtieve schakellogica en vermogensafgifte, soepele aandrijfgeluiden of een totaal gebrek daaraan) in vergelijking met auto's van concurrenten tegen een bepaalde prijs. Volvo doet me in sommige opzichten denken aan Saab, in die zin dat je echt wilt dat de auto's beter zijn dan ze zijn, en je wilt echt dat ze van wereldklasse zijn, wat ze niet zijn, en je wilt echt dat ze realistischer geprijsd zouden zijn voor hun niveau van "luxe" in vergelijking met hun concurrenten, wat ze niet hebben gedaan met het P3-platform.
Saab maakte mooie, sympathieke auto's die werden geprijsd op een niveau dat ze tegenover mooiere auto's tegen dezelfde prijs plaatste, en hoewel Saab als merk enige waarde had in zijn naam, waren mensen niet bereid om hun geld neer te leggen voor auto's die niet zo mooi waren als de auto's die werden verkocht voor hetzelfde geld bij hun Lexus-, Acura-, Audi- of BMW-dealer in de buurt. Het merk bloedde geld toen het geen nieuwe auto's tegen de volle prijs kon verkopen, en om auto's te verkopen, moesten dealers auto's met verlies verkopen met grote incentives, of moesten ze auto's leasen en ze verkopen wanneer massale afschrijvingen de prijzen in lijn brachten met de realiteit toen ze uit de lease kwamen. Na 2000 of zo bleven hun auto's gewoon achter bij hun concurrentie in de perceptie van kwaliteit en verfijning vanuit dynamisch en tactiel oogpunt, om nog maar te zwijgen van esthetische perspectieven. Ja, er waren politieke factoren binnen GM die Saab tegenhielden, maar het eindresultaat was dat hun overgeprijsde, onderpresterende auto's niet goed verkochten tegen hun prijzen, en dat ze te veel kostten voor de ervaring die ze leverden. Andere merken presenteerden betere auto's voor het geld, ongeacht welke merken meer of minder cachet hadden.
Ik ben bang dat Volvo in een vergelijkbare sleur zit, waar hun auto's aangenaam, praktisch en karaktervol zijn, en je wilt dat ze succes hebben, maar ze zijn niet zo mooi dat je bereid zou zijn er veel van je eigen geld aan uit te geven als er elders betere opties bestaan voor hetzelfde geld. Dat is geen duurzaam businessmodel. Ik hoop dat de nieuwe generatie auto's zoals de S/V90's en XC90's de zaken voor Volvo kunnen keren. De weinige waar ik in heb gezeten, lijken qua perceptie van luxe en moderniteit sprongen vooruit te zijn, dus hopelijk rijden ze net zo mooi als ze aanvoelen in een showroom, en dan hopen we dat ze niet te optimistisch worden met de prijsstelling, wat de potentie voor verkoop in volume zal smoren.