Sommige van de unieke Jensen-onderdelen zijn erg moeilijk te vinden en duur. Gelukkig had deze auto de originele wieldoppen in de kofferbak en was verder compleet. Ook in de kofferbak lag een stapel van 2 inch dikke reparatiebonnen uit de jaren 80, die hielpen de geschiedenis van de auto te vertellen. Hoewel de auto uit IL kwam, had hij het grootste deel van zijn leven in Idaho doorgebracht, wat het gebrek aan roest verklaart. Let op de aftermarket achterruitontdooiing die op de hoedenplank is aangebracht..

De originele motor zat nog in de auto, zoals gekruist met de originele bouwtekeningen. Let op de vroege B18 center fill kleppendeksel. De originele Volvo luchtfilters waren weer een coole vondst. De auto liep, maar had een afstelling nodig.

 

Naar mijn mening waren de Jensen-interieurs de beste van de 1800-serie. De kleine details zoals de kickpanelen, de chromen mesh-bekleding en de driekleurige bekleding waren prachtig. Deze had een versleten vervangend tapijt en de stoelbekleding was vele jaren geleden opnieuw bekleed. Het dashboard was origineel en gebarsten, zoals de meeste. Gelukkig waren de juiste Jensen-meters intact. De Jensen-toerentellers begonnen met een rode lijn bij 5500 tpm, in tegenstelling tot de latere toerentellers die bij 6000 tpm begonnen. De vroege brandstofmeters waren ook anders.

 

De vroege jaren 1800 die ik heb gezien (niet veel) waren wit of licht van kleur en de sierlijke chromen sierlijst op de deur die werd veranderd in het rechte stuk op latere auto's is minder opvallend. Op een rode auto springt dat chromen stuk er echt uit. De chromen sierlijst lijkt ook breder te zijn dan op de latere auto's. Ik hou van de vroege grille en voorbumpers.

 

Eerste foto's na aflevering. Kleine dingen kloppen niet aan de auto. Hij zou geen steenslagbeschermers voor de achterwielen moeten hebben. De achterste kentekenplaatverlichting is een latere rechthoekige versie. Als vroege auto zou hij de ovale lamp moeten hebben, die later is geïnstalleerd. De auto heeft ook de latere gebogen uitlaatpijpen achter. Iemand heeft ook een 1800S-badge op de achterkant geplakt. Allemaal makkelijke dingen om te repareren... Omdat ik voor Volvo Corporate werk, heb ik het geluk een mooie, schone werkplaats te hebben waar ik eraan kan werken.

 

Een paar van de unieke Jensen-details:

Ten eerste het vroege Volvo-script op de C-stijl achter het zijraam.

De vroege toerenteller met de rode lijn van 5500 RPM.

De zeldzame Jensen wieldoppen. Alle vroege auto's hadden donkergrijs gespoten wielen met deze doppen. Toen de productie in 1963 naar Zweden verhuisde, werden de wielen in carrosseriekleur gespoten en werden kleinere 'dog dish' wieldoppen met sierringen gebruikt.

De eerste 4000 Jensens hadden een ovaalvormige achterlichtbehuizing.

Het bevestigingspunt van de veiligheidsgordel bevond zich op een andere plaats op de vroege auto's. Het was hoger geplaatst dan op de latere auto's.

De vroege auto's hadden deze coole kaartvakken in beide schopborden. Ze waren bedekt met bijpassende bekleding.

 

Dat is een geweldige vondst!

 

Scott! Eindelijk een beetje achtergrondinformatie over 3440, ik ben blij dit te zien. Je hebt veel geluk dat je een roestvrije auto hebt, ik heb nog geen Jensen gezien die geen significante roestreparatie nodig heeft of heeft gehad.

Naast de leuke weetjes heb je de juiste vroege veiligheidsgordel "klauwen", veel auto's hebben de latere die te vinden zijn op Amazons en de latere stijl 1800S'.

Heb je de lak laten inspecteren om te zien of het een oudere laklaag was? Het ziet er een beetje dof uit, maar ik weet zeker dat het kan worden opgepoetst.

 

Scott! Eindelijk een beetje achtergrondverhaal over 3440, ik ben blij dit te zien. Je hebt het geluk een roestvrije auto te hebben, ik heb nog geen Jensen gezien die geen of geen significante roestreparatie nodig heeft gehad.

Naast de leuke weetjes heb je de juiste vroege veiligheidsgordel "klauwen", veel auto's hebben de latere die te vinden zijn op Amazons en de latere stijl 1800S'.

Heb je de lak laten inspecteren om te zien of het een oudere laklaag was? Het ziet er een beetje dof uit, maar ik weet zeker dat het kan worden opgepoetst.

De lak was absoluut een oude Earl Scheib herspuiting. Het was erg vervaagd en zag er bijna donkeroranje uit.....

 

Plan A voor de auto is om de patina te behouden en hem goed te laten lopen en rijden. We begonnen met het schoonmaken van de motor, de transmissie en het chassis en alles te demonteren. We besloten om het motorblok en het voorste subframe te schilderen, alle bussen te vervangen, nieuwe schokdempers en remmen, een nieuwe koppeling, koppelingscilinder en rembekrachtiger te installeren.

De eerste aanblik van de onderkant was zeer veelbelovend. Geen roest in de vloerplaten of dorpels, alles zag er vrij solide uit.

 

De enige echte roest die op de auto te vinden was, zat op de voorste framerails waar de stabilisatorstangen gemonteerd zijn. In plaats van dit goed te repareren, hebben we het frame gewoon versterkt met wat plaatstaal, wetende dat we het correct zouden repareren als de auto ooit gerestaureerd zou worden. In dit gebied werd een eerdere reparatie gevonden, dus we hebben het laten zitten. Het was veilig maar lelijk.

 

Enkele foto's erna.....klaar voor montage. Merk op dat de voorste ophangingsdrager grijs is geschilderd. Dit is technisch onjuist voor Jensen-auto's, aangezien deze zwart waren....Alle latere 1800S waren grijs. Ik kwam hier achteraf achter. De bovenkant van de schokdempertorens staat erom bekend dat ze falen, dus we hebben dit gebied versterkt zodat de schokdemper er niet doorheen zou duwen. De remmen waren de originele Jensen-remmen, die je niet meer kunt kopen. Ik heb de voorremmen verwijderd en latere 1800S-remmen gemonteerd, waarvoor je nog steeds onderdelen kunt krijgen. Ik heb in eerste instantie verlaagde sportveren en 4 Bilstein-schokdempers gemonteerd. Uiteindelijk heb ik de originele veren en Monroe-schokdempers achterin teruggeplaatst, omdat de auto te licht was voor de schokdemper/veercombinatie.

 

Nu de motor en het chassis in orde waren, nam ik de beslissing om de patina te behouden, maar wat prestatie-upgrades uit die periode toe te voegen. Het eerste dat moest worden aangepakt, waren de wielen. Hoewel de Jensen-doppen cool zijn, zijn de wielen erg smal en ik wilde een andere kant op. Ik herinnerde me dat ik deze foto op internet had gezien en dacht dat deze auto er echt sinister uitzag met deze oude Magnesium wielen. Ik wist er niets van, maar wist dat ik een set wilde vinden. Na veel onderzoek ontdekte ik dat deze auto ooit eigendom was van Keith Martin van Sport Car Market. Hij had de auto gekocht van Mike Dudek. Ik nam contact op met Keith om informatie te krijgen en vermeldde dat hij de auto terug aan Mike had verkocht. Dat leidde me terug naar Mike, die aangaf dat hij de auto had doorverkocht, maar de wielen had gehouden.

Ik kon een deal sluiten met Mike en kocht alle 5 de wielen. Bij het onderzoeken van deze wielen, ontdekte ik dat het zeer zeldzame vroege Magnesium American Racing Equipment Torque Thrusts uit de jaren 1960 zijn. Super zeldzaam en super verzamelbaar.

De wielen hadden een perfecte patina die paste bij de oude, vervaagde lak, dus ze gingen erop!

Deze gaven de auto precies de periode-prestatie-look die ik zocht.....

 

Nu de auto eruit begon te zien als mijn visie, begon ik na te denken over hoe ik het vintage thema kon behouden en wat periodeprestaties aan de motor kon toevoegen. Jaren geleden was ik in VW's geïnteresseerd en kreeg ik een Judson Supercharge-kit in handen. Ik vond ze altijd erg cool en besloot dat ik er een voor deze auto zou proberen te vinden. Judson maakte de kits van eind jaren 1950 tot eind jaren 1960 voor B16/B18 Volvo-motoren, evenals MB-, Triumph-, MG-, Austin Healey- en Renault-motoren.

 

Dus ik hoefde alleen maar een kit te vinden... helaas zijn de Volvo-kits waarschijnlijk de moeilijkst te vinden kits. Ik denk niet dat veel professoren die met een Volvo 544 of P1800 reden, zich in die tijd al te veel zorgen maakten over prestatie-mods. Ik kreeg een telefoontje van een mede-enthousiast (die wist dat ik zocht) en liet me weten dat hij net een complete gebruikte Judson-kit had verworven die hij me wilde verkopen. Hij zat in de kofferbak van een ongerestaureerde 123 GT met lage kilometerstand die hij had verworven... Onnodig te zeggen dat ik erop sprong. Inbegrepen waren alle originele papieren. Het was gebruikt maar compleet...

 

Er waren twee accessoires die je kon kopen om bij je supercharger te passen. De eerste is een boostmeter zodat je de enorme (LOL) 4 lbs boost kon zien die je motor produceerde bij vol gas. Ik vond een meter op EBAY voor de auto. Onnodig te zeggen dat het iets meer was dan $12,60....

Het andere accessoire was de "HOT" Judson Magneto. Gezien de Jensens de afgeschermde spoel hadden, kon ik er geen van deze in mijn auto gebruiken, anders had ik er wel een toegevoegd.

 

De Supercharger is voor een revisie naar George Folchi gestuurd. George is wereldwijd de toonaangevende expert op dit gebied en doet uitstekend werk bij het reviseren ervan.

De Supercharger wordt gesmeerd door een externe olie-invoer. Ik heb gekozen voor een Marvel Mystery Inverse Oiler. Deze voedt de supercharger met één druppel olie per 4 seconden.

 

In plaats van de originele motor te reviseren, heb ik besloten om Cameron Lovre van www.swedishrelics.com een nieuwe motor voor de auto te laten bouwen. De nieuwe motor is een B18, geboord naar B20+.020", met Mahle-zuigers, standaard drijfstangen, hoofd- en drijfstanglagers zijn .010" ondermaat. C-nokkenas, OE-klepstoters en stoterstangen. De originele motor is opgeslagen, dus die blijft bij de auto.

 

Geweldige keuzes man, ik zal dit zeker volgen (ik heb ook een rode Jensen p1800).

 

WOW

 

Motor terug van Cameron en geïnstalleerd

. Zeker een merkbare verbetering ten opzichte van het origineel.

 

Toen de mechaniek min of meer in orde was, wendde ik me tot het interieur, dat er echt moe uitzag. Uiteindelijk kocht ik een interieurkit van VP en deed de restauratie zelf. Ik begon met de restauratie van het dashboard. Dit is een zeer ontmoedigende klus als je het voor het eerst doet, maar met zorgvuldige planning, veel foto's en wat geduld is het heel goed te doen.

 

Nu het dashboard er beter uitzag, richtte ik mijn aandacht op het interieur. Ik verving de deurpanelen en stoelbekleding door de juiste originele witte onderdelen. Het tapijt zou lichtgrijs moeten zijn, maar ik koos voor zwart omdat ik denk dat het er beter uitziet. Ik heb wat dynamat geïnstalleerd voordat ik het tapijt verving om te helpen met geluidsisolatie.

 

Soms veranderen projecten van koers. Diep in de greep van de covid-lockdown merkte ik dat ik niet meer van de auto hield. Het mooie interieur botste met de doffe lak en ik voelde het gewoon niet. Het vergde de beslissing om hem terug te brengen naar de originele staat. Het doel was om zo dicht mogelijk bij de juiste staat te komen. Ik heb een goede relatie met een restauratiewerkplaats en we sloten een deal en het ging van start! Eerst moest de lak eraf. Gelukkig waren er geen verrassingen. De auto was nog nooit bij een ongeluk betrokken geweest en afgezien van normale deuken en deuken was de carrosserie in uitstekende staat.

 

Nieuws over dit?

 

Achteraf gezien heb je waarschijnlijk ontdekt dat het voorste kruisframe zwart had moeten worden geschilderd, aangezien de Jensens allemaal zwart waren, grijs werd pas in 1966 gebruikt.